lunes, 28 de octubre de 2019

O PAISANO QUE FALA A MAZO NO ANO 2019 (pero namais que cando se pon)

O PAISANO QUE FALA A MAZO DURANTE O ANO 2019
(pero namais que cando se pon)






Bueno, este ano 2019 non é que este home estivera moi activo pero sí é verdade que nos está deixando unhas cantas pinceladas propias do seu ser.

Xa sin máis preámbulos aquí vos deixo unhas cantas perlas da súa colleita:



Planimetria básica aportada polo paisano que fala a mazo
para incorporar ao documento das partixas



Xa están dispoñibles as PARTIXAS do paisano que fala a mazo, unha vez que xa hai difunto como dí él.

Un documento das PARTIXAS que podes consultar picando aquí para ver o documento completo.


.



É TODO MOITA RISA, agora que chega o Nadal...  Aquí nunca chegaremos a nada!!, comentou hoxe na taberna pola mañá así como contra o mediodía, o paisano este que fala a mazo, nun tono como se estivera medio ofendido; que por certo non é nada habitual nel.

"Aquí un que empece a despuntar con algo de luces..., e nada chico, non hai forma!!! Xa todo o mundo ríndose e criticando nas tabernas, sin necesidade de arrimarse ao mostrador". 

Pero nada, rematou de forma contundente, como ven sendo habitual nas súas disertacións. "En los Caminos nos veremos, arrieros..."

P.D. Bueno, a verdade non sei se o dixo así exactamente; pero aproxímaselle bastante.






A mediados de novembro de 2019:  Pois disque o paisano este que fala a mazo vaise de finde, que tamén ten dereito a celebrar o San Martiño; logo despois de ter xa elaborado o documento das PARTIXAS, que según boca del non foi doado. Agora toca descansar.


Así o manifestou hoxe a primeiriña hora da mañan contra o mostrador. O único que lle preocupa, pero un pouco namais, é ver se hai alguén que queira virlle atender a burra, que por certo é moi querida por todos. Disque lle falta namais que falar. Vai coma unha rosa. Él xa dixo que ornear, o que é ornear, ornea namais que cando se pon, fóra a alma coma o dono. 

P.D. Ollo ao dato!! De ter que arrancar no esterco desta volta non dixo nin pío, o cal xa é algo.



01/11/2019  DEMANDA DE TRABALLO: O noso amigo, o paisano que fala a mazo, ao ver esta demanda de traballo tamén se sumou a ela; máis que nada por se hai alguén que se anime a axudarlle a arrancar o esterco da corte da burra que ten así para pasar o tempo.

#EiCarballeira  #SiHomeSi  #VancheVirVan













31/10/2019 ADIANTANDO A TODO E A TODOS/AS, o paisano que fala a mazo xa puxo o decorado por duplicado do que vai ser o eixe da súa vida nas vindeiras semanas: cocido de porco e festas de Nadal, en especial o alumeado, que disque está de moda.

Doble concepto "nun plis plás".

Disque lle chiflan esas cousas. 

#NonHaiMaisADondeIr
#QueDudaCabe
 #PaveroAindaEUnPouco
#GaliciaCalidade

Aquí unha mostra gráfica do tarán que ten montado:







MÉTODO:  Método de esterilización de campañas electorais.
(remate de outubro de 2019)







UN DIA CON UN PUNTO.  O noso amigo, ao vir da taberna habitual comentoulles a uns que quedaban contra o mostrador da taberna que hoxe notábase moi ben. Disque notaba algo así coma un punto que outros días non o notaba tanto.





SAMAíN. O paisano este que fala a mazo disque non está en contra do Samaín de hoxe en día nin moito menos; pero él disque é moito máis do nabo que de calquera outra cousa.
Disque donde haxa un bó nabo que se quite o demais.


A XENTE DE CANARIAS que tan tranquila é, comentaba hai nada o paisano que fala a mazo aló no fondo do mostrador. A él moito lle sorprende a xente de Canarias. Disque lle parece mentira ver que tan tranquilos son todos a pesar de ter sempre unha hora menos. Oes!!, pero é que non dan un chío.

Outros en cambio con tal de notar que se movan un pouco as follas das árbores xa se pon todo o mundo así como estarrecido. 

Volvendo ao tema do daltonismo que padece, recalcou de novo que para él non hai color entre uns e outros. Aínda que está convencido que os de Canarias xa lle deberon de coller o tranganillo á cousa e por eso xa non dín nada sobre o tema. 



NON É POR NADA, É POR SABER: Resulta que o outro día paseando pola praia o paisano este que fala a mazo, comentaba arrimado así ao mostrador da taberna, como case sempre se pon él, que disque viu así ao lonxe correteando pola area a dos canciños cos seus respectivos donos.
O caso é que nun momento, un deles, osea, un dos cans (ou cadelas, ou un can e unha cadela, xa que pola distancia era imposible decatarse de semellante precisión), vaise e ponse enriba do outro animal, así como de xeito un tanto cariñoso, nada agresivo por certo, e que de súpeto (todo esto segun palabras do paisano), notou que o que estaba enriba nin curto nin perezoso púxose a realizar uns movementos que en todo momento estaban moi ben acompasados no que eran os seus cuartos traseiros, tocando con eles a area; entretanto que os dianteiros quedabanlle algo así como no medio do lombo do outro animal.
Os donos estaban mentras tanto charlando animadamente no areal, e en cuestión de segundos, un deles, en concreto o do que estaban enriba ao decatarse da situación, sacouno daquela posición tan rara, apartadoo bruscamente de xunto a compañía que atopara naqueles intres, índose sen dar moitas máis explicacións á outra parte contertuliana.
E así é como o paisano que fala a mazo preguntabase na taberna se esa actuación do ser humano indicado, hoxe en día se pode considerar maltrato animal, ou no seu caso qué é o que é.
Disque non é por nada, pero máis que nada disque é por saber....
E eu, aí o deixo....


O CIS na tanerna, hoxe á tardiña.  (esto foi polo mes de outubro, máis ou menos)
Pois resulta que comentando uns tertulianos contra o mostrador da taberna habitual, saiu o tema das enquisas electorais e a fartura que se nota nos ultimos tempos con tanta echente de peticions que hai, movas por donde te movas.
O caso é que xa despois de moitos debates, opinions diversas, dimes e diretes, entre jrolo vai, jrolo ben, o paisano que fala a mazo pechou, a modo de setencia, que segun o parecer del, as enquisas electorais, sexan escritas ou verbais, non estarán minimamente ben formuladas, e polo tanto mínimamente ben cociñadas mentras que non aoareza a posibilidade de contestar: SI HOME SI, QUE CHE VOU DICIR EU A TI A QUEN LLE VOU VOTAR EU DESTA VOLTA !!
Os demais tamen, a modo de asentimento quedaron calados coma petos. Ata que o taberneiro dico: Pois eso digo eu, veña, outra volta !!!
P. D. E asi che andamos.


MOITO DAS HIPOTENUSAS
O paisano este dalle erre que erre, él disque sempre foi moito das hipotenusas. Hoxe disque mais que nunca. Disque ten que ser moi fodido ter que estar seguido ao lado de catetos.
Por eso tamen se decanta moito pola bisectriz. Mais que nada porque disque corta polo medio e se deixa de lerias.
P.D. E asi abandonou hoxe a barra da taberna cara a corte da burra.



UN TIPO POLIFACÉTICO DONDE OS HAXA.- Resulta que hoxe na taberna da diario o paisano este que fala a mazo e máis outra cuadrilla habitual das del, estaban contra o mostrador cando os sorprendeu de novo ao falar dunha actividade que poucos lle coñecían, como é a de partidor.

Parece ser que ten moita experiencia cando andaba nas feiras e lle encargaban facer partixas, evidentemente cando había difunto, e comprometeuse a facer unha proposta o máis axiña posible antes de que ninguén se poña a mover nos marcos.

O que pasa que según dí él non pode ser de inmediato. Disque necesita uns días, máis que nada porque lle corre présa ter que arrancar uns cantos carros de esterco da corte da burra e esbardallalos nas leiras antes de que chova máis.

E todos quedaron mirándose uns aos outros, así como querendo dicir, pero sin dicilo … “mi madriña que sairá agora da cabeciña deste home…!!!”

P.D. E bueno, nesas estamos.



CUESTION DE COLORES  (esto xa foi máis ben aló polo remate do mes de outubro)
Hoxe á hora dos viños o paisano este que ás veces fala a mazo, estando na súa reunión habitual entre outros tan bos coma él, así aló no fondo do mostrador comentou de xeito moi desprendido que él debe padecer algo de daltonismo; xa que entre o feito de ter que dar unhas boas hostias ou ter que levalas, para él a cousa non ten color.




NOVA PUBLICACION



A loita guerrilleira contra o réxime de Franco tivo como punto de actuación destacado a comarca de Betanzos. En canto á súa organización, na que o Partido Comunista xoga un destacado papel, Abegondo foi un dos puntos en donde se inician os primeiros contacto entre os principais dirixentes. 

Un período convulso este da postguerra civil do 36. Na publicación "A loita guerrilleira contra o réxime de Franco en Abegondo e comarca de Betanzos" faise un percorrido de feitos históricos que marcaron a toda unha xeneración. Un relativo cronolóxico desde aqueles primeiros días en que chegan noticias da sublevación de parte do exército no Norte de África ata momentos de máxima tensión que aconteceron no territorio.




A publicación contén datos en cómo se desevolven os primeiros contactos para conformar as partidas organizadas que sexan capaces de desestabilizar ao sistema, as acción mais salientables (morte do crego de Viós, atentado contra a Garda Civil en San Tirso de Mabegondo ou o incendio da Casa do Concello de Abegondo). 

Un recopilatorio en definitiva que nos adentra a aqueles anos da década dos 40 do século XX como foi a loita guerrilleira nas aldeas e pobos da comarca de Betanzos e con maior incidencia no concello de Abegondo.

Video: 



En Amazón:   Disponible en formato Ebook e Libro de tapa blanda


A loita guerrilleira contra o réxime de Franco en Abegondo e comarca de Betanzos en AMAZON (+info)





-----------------------------------------------------------------------------------








OUTROS ENLACES QUE TAMÉN LLE PODEN INTERESAR:


As Partixas que fixo o paisano que fala a mazo, agora que hai difunto...





No hay comentarios:

Publicar un comentario